فصل پنجم: نظریه انتقادی

مقدمه:

شامل دیدگاههای متاثر از مکتب فرانکفورت و آرای آنتونیو گرامشی

تلاشی میان رشته ای تلقی می شود که علم سیاست ، روابط بین الملل، جامعه شناسی، تاریخ و … را ترکیب می کند تا نطریه های مختلفی از سیاست جهانی ارائه کند مه هدف آنها ارائه بدیلی در برابر برداشت واقع گرایانه از روابط بین الملل است.

بحث های فرانظری:

درگیر مباحث بنیادین هستی شناختی و معرفت شناختی است.

به لزوم تغییر بنیادین جامعه باور دارد. واقعیات از این منظر محصولات تاریخی و اجتماعی اند و جهانی که ما مطالعه می کنیم ، محصول انگاره ها ، کنش انسانی است.

این انگاره ها تغییر ناپذیر نیستند و نظریه انتقادی در پی فهم و همچنین تغییر آنهاست.

از تظر روش شناختی ، هژمونی روش علمی  واحد را رد و از تکثر رهیافت ها به شناخت دفاع می کنند.

نقد نظریه های روابط بین الملل:

روش های کنونی محافظه کارانه است و امکانات تغییر را درک نمی کند.

انتقادات گسترده نسبت به واقع گرایی و نو واقعیت گرایی

نزدیکی به آرای ساختار گرایان رادیکالی مثل والر اشتاین

توضیح بدل از روابط بین الملل:

نظریه پردازی اتنقادی بیشتر در پی نشان دادن ریشه های تاریخی وضع موجود و چگونگی شکل گیری آن است

هژمونی بین المللی

نقش دولت

جامعه مدنی

محیط زیست

انسجام اجتماعی

جهانی شدن

فصل ششم: پسا تجدد گرایی

دشواری ارائه تعریفی واحد

بیشتر براساس نفی تجدد تعریف می شود تا انسجام درونی خود

اندیشمندان تاثیر گذار

دریدا و شالوده شکنی

فو کو و رابطه قدرت و گفتمان

لیوتار و فرا روایت ها

بودریار و شبیه سازی

بازتاب پسا تجدد گرایی در روابط بین الملل

متن انگاری  و مفاهیم پایه: جهان روابط بین الملل نیز یک متن است ولی قدرت هایی هستند که قرائت متن را کنترل می کنند ولی به خود براساس تاریخ هویت می بخشند.

ارائه تعابیر جدیدی از مفاهیمی چون حاکمیت، سیاست و امنیت

استفاده از شالوده شکنی برای نشان دادن تضادهای درونی مفاهیم به ظاهر پذیرفته شده

عرصه سیاست بازنمایی یا عرصه سیاست گقتمانی

ارزیابی:

عدم تحمل تنوع

دست کم گرفتن محدودیت های مادی

عدم حساسیت نسبت به اهمیت ارزش ها