پایگاه هوایی العدید -قطر
اختلاف بین عربستان سعودی و قطر
” جبهۀ ضد ایران” چندین گسست دارد
تِله پُولیس – وقتی سیاستمدارانِ نام آشنایِ ازکاربرکنارشده، با زبانِ تهدید سخن می گویند اغلب به عنوان نیروی پیشرو عمل می کنند تا آن حرفی را بزنند که درسطح رسمی، هنوزاجازۀ گفتنش نیست. به عنوان چنین بلندگوهایی، به فاصلۀ کم ازهم وزیردفاع سابق آمریکا رابرت گیس و اکنون، دیپلمات شناخته شده درمحافل خاورنزدیک، دنیس رایس، اقدام کردند.
وبگاه عرب نیوزاز این دومقام پیشین تهدید کاملاً صریحی را نقل می کند که آمریکا ممکن است، اگرقطرسیاست دیگری درپیش نگیرد، ازپایگاه نظامی خود دراین کشور (فرودگاه نظامی العدید ) چشم پوشی کند و ازاین گذشته قطرممکن است دچارتحریم شود.
نمی توان قاطعانه گفت این دو تا چه حد نظرات دولت فعلی آمریکا را باز می تابانند – برای نمونه، دنیس راسِ نومحافظه کار، مشاور وزیرخارجۀ اسبق آمریکا هیلاری کلینتون بود – اما اینان طرفدار جناحی هستند که درپیِ ایجاد جبهۀ قویِ ضد ایرانی است. خود ترامپ دراجلاس ریاض نشان داد که خواهان اتحادی علیه ایران است که برای اسرائیل وعربستان سعودی مهم است.
عدم تفاهم دردشمن بودن ایران
اکنون تَرَک هایی دراتحاد ضد ایرانی کشورهای عرب خلیج (فارس) پدیدارمی شود، گیتس و راس با اظهارات خود، همچون نیروهای پیشرو درجبهۀ بزرگتری علیه قطر عمل می کنند. دو رقیب اصلی دراین اختلاف، عربستان سعودی وقطرهستند. اختلاف دربارۀ مناسبات با ایران و اخوان المسلمین و حماس است، قطر دراین سه مورد ازصف خارج می شود، این کشورمدتهاست که از اخوان المسلمین و حماس حمیات می کند. ترامپ، ” داعش و القاعده و حزب الله وحماس” را افراطی هایی نامید که درمقابل خوب ها قرار دارند و ایران را قدرتی دانست که از تروریسم حمایت می کند.
ظاهراً امیر قطربعد ازاجلاس نظردیگری درمورد ایران داشته است. در رسانه های بین المللی اظهارات شیخ تمیم بن حمد الثانی منتشرشد که وی ازقراردریک مراسم نظامی بیان کرده بوده است، ازجمله این حرف که ایران، یک ” قدرت بزرگ” است. بعد از انتشار این صحبت ها، عربستان سعودی و امارات ، وبسایت های قطری، ازجمله الجزیره را فیلتر کردند.
از قول امیرقطر گفته شد تهران نَه منزوی که می باید لحاظ گردد. وی همچنین ظاهراً ازموضع ترامپ دربارۀ ایران انتقاد کرده است. امیرگفت وی به روحانی تلفن زده تا پیروزیش را درانتخابات به او تبرک بگوید.
عربستان سعودی: تردید درخویشاوندی خاندان حاکم در قطر با بنیانگذار وهابی گری
در رسانه های عربستان سعودی به عنوان پاسخگویی مقاله هایی مانند ” دربارۀ شباهت زیاد بین سیاست قطر وتندروهای ایران” و “حزب الله و قطر – داستان عشق ممنوعه” منتشرشد. یک وزیراماراتی که نخواست نامش فاش شود از “بحرانی جدی” درداخل کشورهای عرب خلیج( فارس)، بین جناح وابسته به عربستان سعودی و قطرصحبت کرد. اختلاف چندین فراز ونشیب درخود دارد.
برای نمونه از سوی قطر ادعا شد اظهارات امیر واقعی نیست زیرا وبگاه ها هک شده و حرف هایی در دهان او گذاشته شده که وی نگفته است. و از سوی عربستان سعودی تردید روا داشته شد که خانوادۀ حاکم درقطرمی تواند به خویشاوندی با بنیانگذار وهابی گری استناد کند.
گفته می شود چون این حرف از بالاترین مقام روحانی عربستان است و نظیرآن قبلاً گفته نشده می توان آن را به عنوان نشانۀ دیگری از اخلالِ جدیِ مناسبات دو کشور عرب خلیج( فارس) ارزیابی کرد.
مواضع متفاوت درعمان و دوبی و کویت
المونیتور درگزارشی به یک نکتۀ دیگه توجه می دهد: اینکه قطربا موضعش مبنی برداشتن مناسبات با ایران به دلیل منافع خود، تنها نیست. عمان نیزموضع متفاوتی نسبت به عربستان و امارات دارد.
درمقاله های رسانه های آمریکایی دربارۀ بحران تأکید می شود نظرات وزیردفاع آمریکا ماتیس و رئیس سیا پومپئو، با نظرات ریاض و ابوظبی همپوشانی دارد. بحرین با حمایت آمریکا خود دراین موضع می بیند که همچنان با شدت علیه مخالفان که گفته می شود ارتباطاتی با ایران دارند عمل کند. ظاهراً بحرین می خواهد ببیند دولت ترامپ تا کجا پیش می رود.
دراین فاصله خبرنگارخاورنزدیک، شارمین ناروانی، در راشا تودی، به یک گسستِ دیگر درشورای همکاری خلیج( فارس) اشاره می کند. به تعبیر وی بین دوبی و ابوظبی نیز اختلاف هایی درخصوصِ مناسبات با ایران وجود دارد. دوبی یک اقلیتِ بزرگ ایرانی تبار دارد و تجارت مهمی با ایران می کند. در دوبی کمتراز ابوظبی ازهمسایه نگرانی وجود دارد.
در کویت نیز درموضوعِ ایران محتاط ترند. شیعیان کویت ۴۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. بی جهت نیست که امیرقطردر اختلاف با عربستان، برای میانجی گری سراغ کویت می رود. نکتۀ اصلی مقالۀ ناروانی: ” اتحاد سنی” زیر بیرق ” قدرت سعوی – آمریکایی” آنچنان توانا که فرض می شود نیست.
https://www.heise.de/tp/features/Streit-zwischen-Saudi-Arabien-und-Katar-3733064.html
منبع : کانال تلگرام سرکنسولگری ج. ا. ا. در مونیخ
