تحلیل و یادداشت

پیشنهادی برای حفاظت بهتر از دیپلماتهای خارجی و سفارت خانه ها و دادن سیگنال مثبت به دنیا

در طول تاریخ بشر در قالب های مختلف با همدیگر قرارداد ها  و عهدنامه های امضا کرده اند. ومنافع مشترکی رادر قالب های متفاوت بشری کسب کرده اند
یکی از این قراردادها ، قرارداد وین درباره روابط سیاسی یا کنوانسیون وین راجع به روابط  دیپلماتیک است.
     (Vienna Convention on Diplomatic Relations)
این قرارداد در تاریخ هیجدهم آوریل ۱۹۶۱ مطابق با ۲۹ فروردین ۱۳۴۰ در شهر وین به امضای بسیاری از کشورها از جمله نماینده مختار دولت ایران احمد متین دفتری رسیده و مشتمل بر ۵۳ ماده و دو پروتکل می‌باشد.
این معاهده مهمترین معاهده مربوط به حقوق دیپلماتیک است که با اعتقاد به این که یک قرارداد بین‌المللی دربارهٔ روابط و مزایا و مصونیتهای نمایندگان سیاسی در بهبود مناسبات دوستانه بین کشورها هر چند طرز و اساس حکومت و اصول اجتماعی آنها تفاوتهایی با یکدیگر داشته باشند مؤثر خواهد بود.
آنچه که برای این نوشتار مهم است مفاد بیستم و بیست و یکم است.

·         ماده بیست و یکم به محل ماموریت یا سفارتخانه و بیست و دو تا بیست و هشت به مصونیت آن و ارتباطات می‌پردازد که کشور پذیرنده موظف است که همه تدبیرها را بکار برد که مکان‌های ماموریت مورد تجاوز و خسارت قرار نگیرند و این اماکن و اسباب موجود در آن و خودروهای متعلق به ماموریت مصون از تفتیش، مصادره، توقیف و یا اقدامات اجرایی خواهند بود. هم چنین اسناد و بایگانی ماموریت در هر زمان و هر مکان مصونیت دارند. کشور پذیرنده آزادی رفت‌وآمد در محل‌های مجاز و آزادی ارتباطات ماموریت را تضمین می‌کند و هم چنین استفاده از تمام وسایل ارتباطی چون پیک سیاسی، پیام‌ها و کد و رمزها. نامه‌های رسمی، کیسه پست سیاسی، بسته‌های سیاسی، پیک سیاسی و شخص پیک سیاسی دارای مصونیت تضمین شده از طرف کشور پذیرنده هستند. تنها نصب دستگاه فرستنده رادیویی باید با رضایت کشور پذیرنده باشد.

آتچه مشهود است مسئولیت سنگین محافظت از سفارتخانه ها و دیپلمات ها و اسناد موجود در سفارت بر عهده دولت میزبان است و همچنین در ماده ۲۹ قرارداد داریم که:
·         ماده بیست و نه می‌گوید که شخص مامور سیاسی مصون است و نمی‌توان او را به هیچ عنوان مورد توقیف یا بازداشت قرارداد. کشور پذیرنده با وی رفتارمحترمانه‌ای که در شأن او است خواهد داشت و اقدام‌های لازم را برای ممانعت از وارد آمدن لطمه به شخص و آزادی و حیثیت او اتخاذ خواهد کرد؛ و ماده سی به مصونیت خانه و اسناد و مدارک مامور سیاسی می‌پردازد.
با تمام تفاسیر موجود و بعد از حادثه تلخ حمله و اتش زدن سفارت عربستان در تهران و حمله به کنسولگری این کشور در مشهد و توجه به مواد قرارداد وین می توان گفت که چهره سیاسی کشور دچار خدشه گشته و سوالات اساسی در خصوص امنیت و نیرو های امنیتی سفارتخانه ها مطرح شده است و بهانه های بدست حسودان و تنگ نظران افتاده است
اگر چه سفارت هر کشوری بعنوان خاک آن کشور نیست و این تلقی اشتباه رایج عموم است اما پایبند بودن به موازین بین المللی شرط ارتباطات و چهره بین المللی خوب می باشد
توصیه می شود بعد از انجام برجام رفع تحریم های بین المللی علیه ایران دولت با ارایه لایحه ای به مجلس و پیشنهادات به قوه قضایه تمهیداتی کارا برای حفاظت بیشتر از سفارتخانه ها و اسناد و حرمت دیپلمات ها  و مجازات حمله کنندگان در نظر گیرد.

که این حرکت می تواند سیگنالی قوی و مناسب به جامعه بین الملل در خصوص ارتباطات گسترده بین المللی بین ایران و دول و ملل خارجی باشد.

سید محسن مدنی
نمایش بیشتر

سید محسن مدنی بجستانی

مهندس برق قدرت - فوق لیسانس علوم سیاسی

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا