در واژگان سیاسی نوین، اصطلاحی برای کشورهایی است تک‌محصولی و ضعیف که از نظر سیاسی ناپایدار هستند و توسط گروهی کوچک، فاسد، پول‌دار، خودکامه در قالب الیگارشی یا زرسالاری اداره می‌شود، گفته می‌شود.
این اصطلاح اولین بار توسط او هنری به کار رفت. او وقتی در هندوراس بود، اصطلاح «جمهوری موزفروش» را ساخت که این اصطلاح بعدها برای اطلاق به انواع خرده‌دیکتاتوری‌های آمریکای لاتین به کار رفت.
اما نمونه دیگر از فساد های دور و بر این میوه
چیکیتا در کلمبیا و تروریسم زیست محیطی
تولید کنندگان چند ملیتی موز برای تحقق شعار «موز بهتر»، نادیده‌انگاری ممنوعیت‌های به کارگیری سموم مختلف در آمریکا و کانادا و اروپای غربی را در دستور کار خویش قرار داده‌اند. مهم ترین سموم مورد استفاده در آمریکای مرکزی به شرح زیر است: بیترتانول (با نام فریبنده بایکور)، کلوریفیوس (با نام لاربسن)، کاربوفوران (با نام فورادان) و پنج قارچ کش دیگر.
